ความคลุมเครือของเครื่องหมายวรรคตอน NLP

ประสบการณ์จากการใช้เทคนิคนี้พบว่าเทคนิคนี้มีประสิทธิภาพมาก โดยทั่วไป ลูกค้าจะตอบสนองคำสั่งที่ได้รับทันทีหรือหยุดประมวลผลด้วยกระบวนการทางภาษาปกติเกือบจะทันที สนุกดี!

ตัวอย่างบางส่วนก่อน

• ฉันพูดอย่างชัดเจนเพื่อให้แน่ใจว่าคุณได้ยินว่าคุณกำลังอยู่ในขั้นตอนการเรียนรู้โครงสร้างของเครื่องหมายวรรคตอนที่มีความคลุมเครือ
• ฉันอยากให้คุณสังเกตว่ามือของคุณยื่นแก้วมาให้ฉัน
• คนจำนวนมากสวมนาฬิกาที่ช่วยให้คุณเข้าสู่ภวังค์ได้อย่างง่ายดายและรวดเร็ว
• คุณช่วยส่งเอกสารให้หน่อยได้ไหม
• นอกจากนาฬิกาที่ผู้ชายหลายคนจะสวมใส่
  เชื่อมโยงความคิดนี้เข้ากับความคิดอื่นๆ ที่มีมาก่อนหน้านี้
• เธอขายเปลือกหอยเพื่อดูว่าคุณจะสบายแค่ไหนเมื่ออยู่ที่ทะเล

โปรดทราบ:

ในตัวอย่างข้างต้น คำนี้ทำหน้าที่เป็นคำนามสำหรับครึ่งแรกของประโยค ในครึ่งหลัง คำนี้ทำหน้าที่เป็นกริยา ทำให้สร้างคำสั่งฝังตัวได้ง่ายมาก แต่ไม่จำเป็นต้องเป็นแบบนั้น คำใดๆ ก็สามารถทำได้ ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลหรือตรรกะด้วยซ้ำ จำไว้ว่า ความสับสนเป็นสิ่งที่ต้องการ มีความเกี่ยวข้อง และเอื้อต่อการสร้างภวังค์ ตัวอย่างเช่น ตัวอย่างต่อไปนี้: “ผู้กำกับตะโกนบอกนักแสดงให้เข้าที่และทุกอย่างอยู่ในที่ของมัน” ไม่มีคำสั่งฝังตัวที่นั่น แต่แน่นอนว่ามันจะทำให้ผู้ฟังสับสนมากพออยู่แล้ว คำสั่งนี้ใช้ได้ผลดีอย่างยิ่งในการเป็นส่วนหนึ่งของการสร้างภวังค์ที่ใหญ่กว่า

ก้าวข้างเล็กน้อยเพื่อ ความคลุมเครือทางสัทศาสตร์

ต่อไปนี้เป็นรายการคำสั้นๆ ที่สามารถใช้เป็นคำนำหน้าได้ง่าย เนื่องจากคำเหล่านี้สามารถทำหน้าที่เป็นทั้งคำนามหรือกริยาได้ สังเกตว่ามีคำนำหน้าเหล่านี้จำนวนมากที่เป็นความคลุมเครือทางสัทศาสตร์ด้วย

• ดู ผูก ทะเล/เห็น ได้ยิน/ที่นี่ รู้สึก ไม่/รู้ ผ่าน ลา/โดย/ซื้อ เปลี่ยนแปลง เป็น พัก ชายฝั่ง ย้าย เปลี่ยน เชื่อ ปรารถนา ตัดสินใจ ประสบการณ์ คลุม กรอบ สถานที่ ตระหนัก เคารพ ข้อเสนอแนะ คิด ธนาคาร แสดง

และแน่นอนว่าต้องออกกำลังกายบ้าง…

เอาล่ะ บางทีวันนี้อาจจะไม่จำเป็นต้องออกกำลังกาย แต่เป็นการช่วยสอนว่าจะสร้างเครื่องหมายวรรคตอนที่มีความคลุมเครือได้อย่างไร

ลิงเห็นลิงทำทีละขั้นตอน

ขั้นตอนที่ 1 – ระบุข้อความที่คุณเป็น ผู้ปฏิบัติ NLP, อยากให้ลูกค้าได้รับ.
ขั้นตอนที่ 2 – ตรวจสอบคำแต่ละคำในข้อความเพื่อดูว่าถูกต้องหรือไม่ คลุมเครือในทางสัทศาสตร์.
ขั้นตอนที่ 3 – จัดทำประโยค 2 ประโยค โดยประโยคหนึ่งมีคำที่คลุมเครือทางสัทศาสตร์เป็นคำสุดท้ายในประโยค และประโยคที่สองมีคำสั่งโดยให้คำที่คลุมเครือปรากฏเป็นคำแรกในประโยค
ขั้นตอนที่ 4 – ลบคำแรกของประโยคที่สองและพูดลำดับทั้งหมดให้ลูกค้าฟัง คุณจะช่วยตัวเองในการเรียนรู้ทักษะนี้ (เช่นเดียวกับทักษะอื่นๆ ที่นำเสนอที่นี่) โดยการสร้างชุดคำที่คลุมเครือทางสัทศาสตร์ซึ่งเกิดขึ้นตามธรรมชาติในงานของคุณ ชุดหนึ่งที่เราพบว่ามีประโยชน์มากคือภาษาของอวัยวะ (คำที่ระบุส่วนต่างๆ ของร่างกายและหน้าที่ เช่น มือ ไหล่) ซึ่งเป็นคำที่คลุมเครือทางสัทศาสตร์

และตอนนี้การออกกำลังกาย…

อาจดูยากกว่าที่เป็นจริง นี่คือวิธีฝึกฝนให้เก่งขึ้น: หยิบคำในรายการด้านบนทีละคำ เขียนประโยคที่ลงท้ายด้วยคำใดคำหนึ่ง อาจเป็นอะไรก็ได้ แต่ลงท้ายด้วยคำที่คุณเลือก จากนั้นเขียนประโยคอื่นที่ขึ้นต้นด้วยคำเดียวกัน จากนั้นพูดพร้อมกัน แต่ใช้คำนั้นเพียงครั้งเดียว เมื่อคุณพูดถึงคำหลัก ให้หยุดเล็กน้อยก่อนคำนั้น แล้วพูดเหมือนกับว่าคุณกำลังพูดประโยคที่สองอย่างเป็นธรรมชาติ

ความคลุมเครือเกี่ยวกับเครื่องหมายวรรคตอนของ NLP อยู่ที่ไหน

ใน NLP เครื่องหมายวรรคตอน ความคลุมเครือเป็นส่วนหนึ่งของ รูปแบบการกระตุ้นทางอ้อม (ความคลุมเครือ) ซึ่งในทางกลับกันก็เป็นส่วนหนึ่งของ มิลตันโมเดล.

สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด

จำไว้ว่าการเพิ่มประสิทธิภาพของคุณในฐานะ ผู้ปฏิบัติ NLPทราบเจตนาเชิงบวกของคุณสำหรับข้อความที่คุณต้องการสื่อ สร้างความสัมพันธ์และใส่ใจกับสิ่งที่คุณใช้และวิธีที่คุณใช้ภาษา ทิ้งผู้คนและธุรกิจไว้ในสถานที่ที่ดีกว่าที่คุณพบพวกเขาทุกวัน!